προγαμώ

-έω, Α

1. συνευρίσκομαι ερωτικά με τη νύφη πριν από τον γάμο («ὅς γε προεγάμει μὲν παρεισιὼν εἰς τὸ δωμάτιον τὰς νυμφοστοληθείσας», Στράβ.)

2. νυμφεύομαι πρώτος ή πρωτύτερα («κοινὸν δὲ τῶν ἤδη προγεγαμηκότων Μακεδόνων γάμον καλὸν ἑστιάσας... τά τε... ἐλαμπρύνατο», Πλούτ.)

3. ζω ήδη έγγαμο βίο ή ζω έγγαμο βίο πρωτύτερα

4. παθ. προγαμοῡμαι, -έομαι

(για γυναίκα) παντρεύομαι πριν από κάποιον.